Rozdział 3.

Wpatrywałam się w jego zielone tęczówki a on w moje. Zapach jego perfum sprawiał, że całkowicie się rozpływałam. Kurwa, dlaczego on tak na mnie działał? Rosalie, musisz odwrócić wzrok.
Starałam się przenieść swoje spojrzenie gdzie indziej, ale nie mogłam. Chłopak zbliżył się niebezpiecznie blisko do mnie. Jego ciepły oddech otulał moją szyję.
- Jak masz na imię? - Szepnął mi do ucha.
Przez moje ciało przeszło milion dreszczy. Otworzyłam usta chcąc mu wygarnąć jego zachowanie, ale z moich warg wypłynęło zupełnie inne zdanie.
- Rosalie... - Szepnęłam cicho.
- Piękne imię. Pasuje do ciebie - mruknął mi uwodzicielsko do ucha. - Ładnie pachniesz, Rose.
Przycisnął swoje gorące usta do wgłębienia pomiędzy szyją a ramieniem. Mimowolnie zamknęłam oczy rozkoszując się chwilą. Po raz pierwszy nie zareagowałam, jak ktoś nazwał mnie Rose, a nie Rosalie. Chłopak odsunął się ode mnie, a ja leniwie otworzyłam oczy. Co się do cholery jasnej ze mną dzieje?!
Dlaczego nie panuję nad sobą? Moje ciało zachowuje się tak, jakby tego pragnęło. Jak on to robił? Przez jeden dotyk potrafił mnie aż tak zniewolić.
Przysunął się niebezpiecznie blisko. Zrozumiałam, co się dzieje dopiero wtedy, kiedy swoimi ustami prawie dotknął moich. Odsunęłam się gwałtownie wprawiając chłopaka w zdezornientowanie. Zaczęłam od niego uciekać. Przeciskałam się przez tłumy chcąc jak najszybciej znaleźć się na zewnątrz.
- Rose! - Usłyszałam jego głos przeraźliwie blisko.
Już widzę drzwi. Przyspieszam kroku. Już prawie dotykam klamki, ale oczywiście musiało coś pójść nie po mojej myśli. Poczułam silną dłoń zaciskającą mój nadgarstek. Jak się domyślałam był to owy nieznany chłopak, któremu dałam się tak łatwo zmanipulować. Rosalie, jesteś żałosna.
Chłopak obrócił mnie ku sobie. Trochę się bałam. Bałam się jego stanowczości i zaborczości. Niechętnie spojrzałam mu w oczy spodziewając się w nich gniewu, złości, ale zobaczyłam w nich tylko zdumienie. Kurwa, nie patrz tak na niego. Nie dawaj mu żadnych oznak, jak na ciebie działa.
Zielonooki przycisnął mnie delikatnie do ściany obok drzwi. Zamknęłam oczy nie chcąc na niego patrzeć.
- Rose, co się dzieje? - Zapytał charakterystyczną chrypką, a ja otworzyłam szeroko oczy.
Jego wzrok przeszył mnie na wylot. Zatonęłam w zieleni jego oczu.
- Zostaw mnie - powiedziałam stanowczo odpychając go od siebie. Z trudem wypowiedziałam te słowa.
Wybiegłam na zewnątrz i złapałam pierwszą lepszą taksówkę.
Co się ze mną dzieje?! Przed chwilą prawie dałam zmanipulować się facetowi, któremu zależy tylko na seksie. Czy jestem aż tak słabą osobą, że nie potrafię dać sobie z tym rady? Nie mogę więcej razy tak się dawać. Jest jakaś strefa pomiędzy tym, jak chłopak może mnie dotykać, a tym jak pod żadnym pozorem nie powinien.
Ale nie mogę się dłużej oszukiwać. Jego dotyk był po prostu... Niesamowity. Był delikatny. Nie chciał mnie straszyć, zachowywał się nawet tak, jakby chciał mnie oswoić. Przekonać do siebie. Nie, Rosalie, nie myśl tak. Nie możesz.
Z trudem odpędziłam się od tych myśli i starałam skupić się na czymś innym. Jedyna pocieszająca wiadomość - dzisiaj piątek.
Taksówka zaparkowała przed moim ogromnym domem. Ogródek podświetlały kolorowe lampki, które - według mnie - świeciły się totalnie bez sensu marnując przy tym prąd. Szybko weszłam do domu, nie chciałam rozglądać się dookoła bojąc się, że znikąd pojawi się loczek. Nawet nie znam jego imienia.
Dzisiaj nie było Dafne. Była Lola. Powiem w skrócie - Lola to zjebany plastik ze sztucznym biustem, dopinkami i samoopalaczem. Na twarz wali kilo tapety i myśli, że faceci na to lecą. Nie wiem, kogo bardziej nie lubiłam. Nie wiem też, która mnie bardziej nie lubiła. Ale Lola potrafi być uszczypliwa. Czasem mam ochotę przyłożyć jej w ten pieprzony botoks. Na prawdę przypomina szmatę. Nie dość, że cycki prawie wychodzą jej z tego ciasnego stanika, co ciągle nosi, i przykrótka spódnica nie zakrywa zbyt wiele to WIĘKSZOŚĆ chłopaków omija ją szerokim łukiem. WIĘKSZOŚĆ, bo są tacy, którzy - tak jak mówiłam - lecą tylko na seks. Nie wiem, czy ten chłopak z klubu do nich należał i wolałam nie sprawdzać. Jednak w jego oczach nie widziałam nawet cienia pożądania. Ale skoro tak, to dlaczego chciał mnie pocałować?
Wyminęłam Lolę w drzwiach, która pieprzyła z kimś przez telefon. Wyrwałam jej telefon i schowałam za plecy, na co ona zaczęła wierzgać się jak mała dziewczynka, której zabrali laleczkę.
- Jestem zmęczona, nie chcę słyszeć żadnego hałasu. Jeśli usłyszę wycinki rozmowy przez telefon to nie będzie fajnie.
Oddałam jej telefon, a ona zmroziła mnie wzrokiem. W słuchawce telefonicznej dało się usłyszeć sztuczny głos kobiety ''halo? Loluś? Jesteś tam jeszcze?''
Pędem ruszyłam przed siebie na górę chcąc od razu rozpisać się w swoim pamiętniku i jak najszybciej pójść spać.
________________________________________________
Tym razem kuzynka ogląda Pamiętniki z wakacji czy jakoś tak XD.

Mam do was ważną sprawę -> następny imagin ukaże się albo za tydzień, albo za 2 tyg. W związku z tym chcę zobaczyć, ile osób czyta tego bloga, lub przeczytało ten rozdział. Proszę, niech każdy, kto czyta moje wypociny niech da komentarz. To dla mnie bardzo ważne.
BIG LOVE XX